เคสกายภาพบำบัดสุนัข #2 : เมื่อโมกิเป็นข้อเสื่อม + หมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท

โมกิแบร์ เป็นสุนัขพันธุ์เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก ของครอบครัวค็อช -- โรเบิร์ต ค็อช เล่าว่าเขาเลือกรับเลี้ยงเจ้าโมกิเพราะว่าลูกชายเพิ่งอายุแค่ 10 ขวบก็เลยอยากได้สุนัขที่นิสัยชิล ๆ

ด้วยความที่เป็นสุนัขพันธุ์ใหญ่ โมกิจึงมีปัญหาเรื่องข้อเป็นปกติ แล้วพอมันอายุได้ 6 ปี โมกิก็ได้รับบาดเจ็บ และจากนั้นก็ไม่สามารถขึ้นลงบันได้ได้อีก มันพยายามจะลุกนั่ง แต่ก็ยกขาหน้าขึ้นได้ข้างเดียวแค่นั้น สัตวแพทย์วินิจฉัยว่า โมกิเป็นโรคข้อเสื่อม และโรคหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท

แม้จะผ่านการผ่าตัดถึง 2 ครั้ง แต่โมกิยังไม่สามารถยืนได้ มันลงน้ำหนักที่ขาอีกไม่ได้เลย นี่เป็นเรื่องเศร้าของทุกคนที่รู้จักโมกิ เจ้าหมาตัวโตที่เคยวิ่งเล่นเริงร่าที่ชายหาด บัดนี้ต้องถูกอุ้มตลอดเวลา (แถมต้องใช้ 3 คนช่วยกัน)

มันมาถึงจุดที่โมกิแทบยกหัวตัวเองไม่ขึ้น และเคลื่อนไหวตัวเองไม่ได้เลย พวกเขาต้องคอยจับตัวโมกิพลิกข้างไปมา ...แต่ก่อนที่ถึงทางเลือกสุดท้ายอย่างการุณยฆาต ครอบครัวค็อชตัดสินใจพาโมกิไปทำกายภาพบำบัดสุนัข

ดร.อีริน วินิจฉัยว่าระบบประสาทของโมกิยังคงอยู่ กล้ามเนื้อก็ยังคงทำงานได้อยู่ แต่เพราะมันไม่ได้เดินมากว่า 4 สัปดาห์แล้ว เลยทำให้เธอไม่แน่ใจว่าจะช่วยโมกิได้ขนาดไหน

ทุกเช้าตรู่ โมกิจะต้องเริ่มวอร์มอัพด้วยการนวดและออกกำลังกายหลากหลายท่าทาง จากนั้นก็จะถึงสวนสำคัญ ซึ่งก็คือลู่วิ่งสายพานใต้น้ำ -- ซึ่งก็ยุ่งยากพอควรเลยแหละ เพราะว่าต้องใช้คนถึง 3 คนมาช่วยกันอุ้มโมกิไปใส่เข้ากับสายรัดที่่จะคอยรับร่างของโมกิในขณะที่อยู่บนสายพาน จากนั้นน้ำอุ่นสบายก็จะถูกปล่อยเข้าไปในปริมาณที่พอจะช่วยพยุงตัวโมกิได้

วันแรกที่ลู่วิ่งสายพานใต้น้ำนั้น พอระดับน้ำยกตัวของโมกิจนขากระทบสายพาน ขาของโมกิก็เริ่มขยับ -- ซึ่งแสดงว่าโมกิยังบังคับขาได้ และทุกคนเริ่มมีความหวังขึ้นมาทันที

บางวันโมกิจะใช้ลูกบอลบำบัด (ฝึกสมองให้รู้จักสมดุล) บางวันจะใช้รถลากแบบมีล้อเลื่อน ซึ่งก็มีบ่อยครั้งที่โมกิคงเบื่อและไม่เข้าใจ ประมาณว่า จะทำอะไรกับชั้นหนักหนา -- ทางทีมงานก็ต้องพยายามหลอกล่อให้โมกิเคลื่อนไหวให้ได้ เช่น เอาคุ้กกี้ไปวางไกล ๆ เพื่อล่อให้โมกิขยับไปหา

แม้จะผ่านไปหลายสัปดาห์แต่โมกิก็มีพัฒนาการเพียงเล็กน้อย และครอบครัวค็อชก็ต้องกลับมานึกถึงทางเลือกการุณยฆาตอีกครั้ง

แต่แล้ววันหนึ่ง ขาโมกิก็พยุงตัวมันเองได้ ทุกคนงุนงงกันไปสักพักก่อนที่จะตื่นเต้นกับพัฒนาการครั้งนี้ แม้ว่าจะต้องใช้เวลามากมายไปกับกายภาพบำบัด แต่ตอนนี้โมกิยืนได้แล้ว มันเริ่มคลานและลุกนั่งเองได้แล้ว

แล้วพอโมกิเริ่มเดินได้ การฟื้นตัวก็ดีขึ้นอย่างรวดเร็วจนทุกคนประหลาดใจ --- แน่นอนว่าเราต้องยกเครดิตให้กับการรักษาของคุณหมอและทีมเจ้าหน้าที่ทุกคน แต่ว่าสิ่งสำคัญที่สุด คือความรักที่ครอบครัวค็อชมีให้กับโมกิต่างหาก พวกเขาไม่เคยล้มเลิกความพยายามที่จะเดินหน้าต่อไปกับเจ้าสุนัขตัวโตของพวกเขาเลย

และสิ่งที่เกิดขึ้นกับโมกิแบร์ คือปาฏิหาริย์แห่งรักจากพวกเขาทุกคน

คลิกอ่านรายละเอียด > กายภาพบำบัดด้วยการว่ายน้ำ

คลิกอ่านรายละเอียด > กายภาพบำบัดด้วยลู่วิ่งสายพานใต้น้ำ


-----------------------------
ขอขอบคุณเรื่องราวดี ๆ และรูปภาพจากเว็บ thek9rehabcenter ด้วยนะคะ ^^